ساز ترومبون
ساز ترومبون
ترومبون یکی از سازهای خانواده سازهای بادی برنجی است که منشا آن را می توان از ایتالیا دانست. این نوع ساز از طریق فشار هوایی که نوازنده در سرساز آن ایجاد می کند، از طریق ایجاد ستون های هوا در داخل دستگاه پر پیچ و خم آن، صوتهای نسبتا بلندی را میتواند ایجاد نماید. تاریخچه این ساز را میتوان از اواسط قرن ۱۵ دانست که از دوره رنسانس و در کلیسا استفاده میشد.
آشنایی با ساز ترومبون
ترومبون یک ساز موسیقی در خانواده سازهای بادی برنجی است. مانند سایر سازهای برنجی، صدا هنگامی که لبهای نوازنده روی قسمت مجرای ورودی قرار میگیرد، با فشار هوا باعث لرزش ستون های هوایی در داخل ساز می شود، تولید میشود. برخلاف اکثر سازهای بادی برنجی دیگر، که دارای دریچههایی (سوپاپ) هستند که با فشار دادن آنها، صدای ساز تغییر میکند، ترومبون دارای یک مکانیزم کشویی تلسکوپی (کولیس) است که با جلو و عقب کردن آن طول سازه تغییر یافته تا فرکانس نتها برای دستیابی به نتهای مختلف تغییر میکند.
با این حال، بسیاری از مدل های ترومبون مدرن دارای یک اتصال دریچه ای هستند که سطح ساز را پایین می آورد. از جمله انواع این نوع آلت موسیقی می توان به ترومبونهای سوپاپدار که همانند ترومپت دارای سه سوپاپ برای تولید صوت هستند، اشاره نمود.
تاریخچهای از ترومبون
در مورد تاریخچه میتوان زادگاه Trombone ها را ایتالیا دانست که این لفظ در آن منطقه به معنای ترومپت بزرگ معنا می دهد. این نوع ابزار موسیقی از زمان رنسانس در موسیقی هایی که در کلیساها تحت عنوان موسیقی مذهبی اجرا می شد، به کار می رفت اما در بین آثار سازی دیگر استفاده چندانی از آن نمی شد.
می توان گفت لودویگ فان بتهوون، موسیقیدان و آهنگساز آلمانی دوره کلاسیک، اولین کسی بود که با استفاده نمودن از این نوع ساز برای اولین بار، در اجرای موومان آخر سمفونی پنجم، این ساز را وارد رپرتوار ارکسترال کرد و در رواج دادن آن نقش مهمی ایفا نمود. بعد از این اجرا بسیاری از هنرمندان از Trombone در آثار خود استفاده می کردند.
طرز تولید صدا در ساز ترومبون (Trombone)؛
ترمبون عمدتاً سازي با فضاي داخلي (bore) استوانهاي است كه به روشي مشابه با هورن فرانسوي و ترمپت با ارتعاش و buzzing لبهاي نوازنده در داخل يك دهانه فنجاني نواخته ميشود. ترمبون ساز تنور در خانواده سازهاي برنجي است و از يك اسلايد براي تغيير زير و بمي خارج از محدودههاي هارمونيك استفاده ميكند.
مشخصات و ویژگی های ساز ترومبون
در مورد مشخصات Trombone می توان گفت این نوع ساز از لوله ای خمیده که بیشتر بخش آن به صورت استوانهای طراحی می شود، ایجاد شده که در انتها به یک ناقش گشاد ختم شده و از طرف دیگر دهانه ای فنجانی شکل دارد. اصوات این نوع ساز، معمولا به وسیله لغزاندن قسمتی از لوله و تغییر فرکانس و جلو و عقب راندن اسلاید (کولیس) در یکی از هفت قسمت مختلف Trombone تغییر می کند. با ارتعاش لب ها در قسمت ورودی و متعاقبا ارتعاش هوای داخل Trombone منجر به ایجاد موج ایستا در ساز می شود. این نوع ساز موسیقی مانند ترومپت، فضای داخلی استوانه ای شکلی داشته و در قسمت اسلاید، قطر آن غیر قابل تغییر است.
انواع مختلف ساز Trombone
در این خانواده می توان گفت ما دارای دو نوع ترومبون هستیم که می توان آن را از نظر ظاهری متفاوت دانست:
نوعی از Tromboneها که معروفتر بوده و در ارکستر سمفونیکها نیز استفادهی بیشتری دارند، کولیس یا کشویی بوده و از تکنیکهای معروف آن که در سبک جز نیز کاربرد فراوان دارند می توان به گلیساندو اشاره کرد.
ترومبن هایی مانند سوپرانو، پیکولو، آلتو و کنترباس که صدادهی و اندازه آنها مختلف است. این نوع ترومبون ها میتوانند مانند ترومپت مجهز به کلید، والو و پیستون هستند اما از آنها ارکستر های سمفونیک استفاده نمی شود.
کاربردهای ساز ترومبون
همانطور که در بخش دوم هم اشاره کردیم، این آلت موسیقی در زمان های گذشته در موسیقیهای مذهبی کلیساها اجرا می شد که پس از استفادهی لودویگ فان بتهوون از آن، رایج گشت. یکی دیگر از کاربردها و موارد استفاده از Trombone را می توان در موسیقی جاز دانست که نوازندگان مشهوری از جمله گلن میلر، کی وایندینگ، جی جی جانسون و تامی دورسی از آن استفاده می کردند.
ترومبون نوازی
ترومبون نوازی به صورت آکادمک آموزش اصولی می تواند برای هنر آموز بسیار کاربردی باشد و باعث فراموش نکردن نت ها و برخی تکنیک ها شود.
همچنین در مورد این نوع ساز می توان گفت یکی از مهمترین ساز ها در هنگام اوج گرفتن موسیقی ترومبون است که می تواند در لحظات حماسی همراه با عبارت های با لحن قوی به کار گرفته شود. اگرچه از این نوع ساز در تکنوازی ها به علت سرعت اجرایی نسبتا کم تر از ترومپت، به میزان کمتری استفاده می شود.
همچنین از این ساز در فضاهای باز، آیین های مذهبی و نواهای شکار و … استفاده می شود.
دیدگاهتان را بنویسید